Treetop is een jazz trio uit Tsjechië met een heel aparte samenstelling qua instrumentatie, de bezetting is als volgt : Vojta Drnek op accordeon, Richard Šanda op trombone en Michal Šelep op contrabas. Hetgeen natuurlijk een heel aparte klankkleur teweeg brengt, maar het werkt wel, zeker in hun benadering van jazz die dicht aanleunt tegen klassieke muziek die trouwens ook wel degelijk aanwezig is. Je kunt dus spreken van een soort van kamerjazz, een stroming die steeds populairder wordt. Vojta Drnek draagt de meeste composities bij, zes in totaal en een tweetal arrangementen. Richard Šanda is aanwezig met twee composities en een tweetal arrangementen, blijft een arrangement van Michal Šelep. Behalve hun eigen composities zijn er twee werken van Béla Bartók, een van Edvard Grieg en een compositie van Charlie Haden.

Het album begint met “Perseverance” van Vojta Drnek, wat gelijk opvalt is dat de zo op het oog bizarre combinatie van accordeon en trombone, eigenlijk qua geluid prima bij elkaar kleuren, met de sonore contrabas erachter, klinkt het weliswaar apart maar prima. De titels “Perseverance”, “And one more, and one more”, “How do you feel?” en “Drunk” waarmee het album aanvangt geven de suggestie dat hier een drankfestijn wordt beschreven, de muziek duidt dit echter niet zo expliciet aan, het gaat om stemmige klanken waarin de instrumenten een fraai muzikaal tapijt neerleggen. “Drunk” daarentegen met zijn aarzelende aanzettingen en af-en-toe wegstervende geluid geeft mij gelijk in mijn eerste impressie gezien de titels, knap gedaan, de heren muzikanten zijn duidelijk ervaringsdeskundigen (grapje). Een bepaalde sfeer neerleggen gaat ze heel goed af, zoals ook te horen is in het mistroostige “Cold & Late” van Šanda, de donkere tonen van accordeon en trombone geven hier een perfect beeld weer van verlatenheid, knap.

Dan volgen er twee korte stukken van Béla Bartók uit 14 Bagatelles “Andante” en “Grave” waarin de gestreken contra bas een belangrijke rol speelt en die ook in deze bezetting hun schoonheid behouden. “Blues in T” van Drnek is een supersnel gebeuren dat wat mij betreft best wat langer had mogen duren. “Melodi” uit Lyric pieces van Edvard Grieg is een nogal contemplatief nummer dat hier gevoelvol wordt gebracht met donkere tonen uit accordeon en trombone. Vrolijkheid troef daarna met “Koulelose, koulelo” een Tsjecchisch volkslied. Šanda excelleert hier op zijn trombone en het ritmisch spel van Šelep en Drnek is ook een lust om naar te luisteren. Buitengewoon indrukwekkend is ook hun versie van “Silence” van Charlie Haden, gedragen muziek met zoals gebruikelijk bij hem een duidelijk politiek getinte boodschap, de muziek van dit drietal zorgt hier voor kippenvel ! Een uitermate geslaagd debuut (?) van dit Tsjechische trio.

Jan van Leersum.